Het verhaal van

Maak kennis met Samantha, moeder van Sara, vriendin van Niels. In 2020 nam Samantha deel aan het SPEAK UP coachingsprogramma, wat toen een andere naam had. Lees hier hoe zij haar hele leven omgegooid heeft naar haar wensen, zonder ruzie en zonder afscheid.

Wat was de reden dat je naar mij toekwam?

ALLES ging gewoon NIET. Dat je denkt: Wat ben ik in godsnaam aan het doen? Het had wèl moeten lopen. Want we hadden een nieuw huis en we hadden na een heel IVF traject een kind. We zaten waar we moesten zijn en ik voelde mij eindelijk thuis. Zelfs de buren zijn leuk. Het had in mijn hoofd zo moeten zijn en ineens was het niet zo. Daaraan merkte ik dat ik mijn hele basis weg was, mijn fundering was weg. Het was er niet.

Daarom voelde ik mij zo machteloos en zoekende. Soms waardeloos, en dacht ik: Waarvoor ben ik hier dan, wat betekent dat dan, wat is dan mijn toegevoegde waarde? Wie ben ik dan als persoon, als dochter, vriendin, moeder? Complete onzekerheid misschien wel.

Ik werd altijd gezien als iemand bij wie alles makkelijk afgaat. De lat werd voor mijn gevoel hoog gelegd, omdat er constant werd gezegd: jij doet dat wel, jij kan dat wel, zie je wel je hebt het gedaan.

Terwijl ik juist dacht ‘Ja maar dat ben ik niet’. Want als jij mij zo ziet, dan ken je mij niet, dan weet je niet wie ik echt ben. Ik was op zoek naar een spiegel. Van: wie ben ik dan wel? Want ik weet dat ik niet de persoon ben, wat tegen mij gezegd wordt. Ik was ook heel erg op zoek naar iemand die zei: “Dit ben je en ik zie je wel. Ik zie wèl wie je bent.”

“Ik had er veel steun aan gehad als iemand tegen mij had gezegd: Joh, het is niet makkelijk geweest.”

Wat zag je jezelf doen destijds?

Ik denk dat ik altijd iemand ben die graag controle wil houden, wil weten wat ik kan verwachten. Ik merkte dat ik de grip op de situatie verloor. Ik wist niet meer wat mijn aandeel was, wat goed of slecht was, ik wist het gewoon niet meer. En dat gebeurt bijna nooit. 

Ik werd ook heel onzeker in mijn werk. Doe je het dan nog wel goed? Je merkt dat het door gaat sijpelen. 

Dat het invloed heeft op je familie, vrienden, hoe je bent als persoon, als je op jouw werk bent, dat je jezelf gaat wegcijferen. En die invloed wordt groter, tot het moment kwam: DIT wil ik niet meer. 

Ik merkte dat ik zelf minder kon hebben. Dat ik minder op mijn werk deed, kortere dagen makkte. De kantjes er misschien wat meer vanaf liep, ook omdat ik niet meer mijn volledige energie daarop kon geven. Ik ben ook wat meer teruggetrokken als het niet goed met me gaat. Ik denk dan “Ja dag, het is mijn sores. Ze zoeken het maar uit. Laat mij hier maar even zitten en ik kom er wel weer bovenop.” 

Ik merk dan ook dat ik vaker dingen af ging zeggen of toch maar niet ging. 

De impact die het op mij had werd zichtbaarder tot ik dacht “Tot hier en niet verder”

Wat gebeurde er tijdens onze samenwerking?

Ik kreeg inzicht in mezelf. Mijn grootste obstakel was ik zelf. Mijn verwachtingspatroon: Dat je het allemaal zelf moet doen, dat je geen hulp mag vragen, dat het altijd goed moet gaan en dat je een bepaald beeld hebt ‘oja als je naar een ander kijkt heeft die het wel goed’. 

Nu denk ik ‘Het kan er allemaal prachtig uitzien, maar aan het einde van de dag is het ook weer niet zo. Het is niet allemaal fantastisch”. Hoe sneller je dat inziet, dan leg je de lat niet zo hoog voor jezelf. Ik weet nog wel dat ik in het begin tegen Shiva zei “Mijn huis moet schoon”. Aan de ene kant voelde ik daar mijn rust in, tegelijkertijd denk ik nu “Ja, soms gaat het niet. Dan niet”. Stukje acceptatie voornamelijk.

Loslaten waar je geen invloed op hebt. Ik kan niet 80 dingen naar mij toe trekken om iemand anders te ontlasten, want dan ren ik mezelf omver. Dat was wel wat ik altijd deed. 

Ik denk dat het gelukt is om liever te zijn voor mezelf. Ik ben meer op die manier naar mezelf gaan kijken. 

Het is een lang proces geweest voordat ik er ben gekomen. Ik ging het proberen in kleine dingen. Toen de reacties daarop beter waren, en ik er lichamelijk beter op reageerde, ging ik het verder uitrollen.

Wat mij heel erg bij is gebleven, is de vraag: “Als jij omvalt wie is er dan voor Saar?” 

Is zij erbij geholpen als mijn was weg is of is zij erbij geholpen als ik nog energie overheb om wat met haar te gaan doen? 

Ik denk dat ik daar heel erg mijn keuzes op gebaseerd heb. Je moet er wel zijn voor jezelf, maar ook voor haar. Ik ben in gaan zien: “Ik ben zelf het belangrijkste, als ik omval lijden er heel veel dingen onder: mijn werk, Saar, thuis, wie dan ook.” 

Als ik morgen omval, wat blijft er dan over? 

Als ik 5 dagen per week werk tot 17:00u, dat is leuk maar dan zie ik mijn kind niet opgroeien. 

Ik ben meer over dat soort dingen na gaan denken. Als je teveel in dingen doordraaft, wat heb je dan echt qua herinneringen, qua tastbaarheden (momentjes)?

Ik heb de controle meer losgelaten en ben meer de dingen gaan doen waar ik goed in ben, sterk in ben en energie van krijg. Al het andere het is oke als je er minder aandacht aan besteed voor jezelf. Ik merk echt dat ik ben waar ik wil zijn.

Waar ben je het meest trots op na onze samenwerking?

Ik ben tevreden. Ik zei tegen mijn vriend: We hebben echt helemaal niks te klagen. Het kan altijd mooier en beter, maar we hebben echt oprecht niks om te klagen. 

Ik heb een fantastisch huis. Ik heb een kind die echt de allerleukste is van de wereld. Ik doe wat ik leuk vind. Als ik over 2 weken op vakantie wil en het financieel kan lijden, dan ga ik gewoon. En dan denk ik “Is dat niet de zin van het leven?”

Alles wat ik ooit heb gewild, heb ik. En ik hoef niet meer of verder door.. Het is ook gewoon een keertje goed, zo voelt het. Ik denk dat dat mij heel veel rust heeft gegeven. 

Elke dag gebeurt er nog steeds wel iets dat je denkt “Oh man”, dat blijft. Soms wat gedoe in onze relatie en ik zou het heel tof vinden als ik ooit nog een tweede kindje mag krijgen. Maar het is ook een keer goed. Er is altijd wel iets groters, iets beters, iets mooiers, maar het geeft geen druk meer. 

Ik denk echt een stukje acceptatie wat mij uiteindelijk rust heeft gegeven.

Welk concreet resultaat heb je behaald sinds Evolve?

Ik merk het concreet aan wat ik aankan op een dag, waar ik energie voor heb, wat ik leuk vind, dat ik mij niet meer leeggezogen voel. Ik merk nu dat ik weer in een flow zit. 

Als de dingen thuis goed gaan, dan merk ik dat in mijn werk. Dan ben ik niet meer te stoppen. Ik ben eerder geneigd om mijn rustmomentjes te pakken. Terwijl ik eerst veel eerder thuis kwam en dacht “pfff werkdag is klaar, het is even goed zo”. 

Ik merk dat ik aan het einde van de dag meer energie over heb om door te gaan in de avond. Terwijl ik voorheen dacht “Laat mij hier maar liggen, praat alsjeblieft niet tegen mij want dan moet ik terug praten”. Je bent nu meer geneigd om wat van de avond te maken. 

Door die flow heb ik weer meer energie, ook om te leren. Ik leer nog voor een examen. Daar had ik vroeger echt geen energie voor.

Daarnaast lees ik en luister ik naar podcasts. Ik ben veel nieuwsgieriger geworden naar dingen zo groot of zo klein als ze zijn. Ik vind ze oprecht interessant, ik sta er meer open voor in plaats van dat ik het gevoel heb dat ik vol zit.

Ik onthoud het dus ook gewoon. Twee dagen later weet ik nog exact wat ik gelezen heb en neem het ook mee. Terwijl ik dat voorheen niet kon, ik was heel slecht in leren. Ik merk dat je meer opslaat. Dus ook daar merk ik echt wel heel veel verschil.

Hoe zou je mijn coaching omschrijven?

Shiva begeleidt en helpt je door eerlijk tegen je te zijn en vooral met veel respect, begrip en aandacht het traject in te gaan. Door je te laten inzien: Wat vind je belangrijk, waar sta je voor, waar ben je goed in, kritisch naar jezelf kijken, een spiegel voorhouden. Ze stelt de juiste vragen. Welke mensen kosten je energie, wie wil je bij je houden en wat geven die mensen je dan?

Ze helpt door jezelf in de spiegel te laten kijken en weer in te zien in wat je wèl bent, en niet per sé wat je waard bent. Maar ook gewoon wie je bent als persoon. Wat vind je belangrijk en wat niet? En op welke manieren kan je daar beter mee omgaan? Ik denk dat dat er uiteindelijk voor gezorgd heeft dat ik weer een stabiele basis bij mezelf gevonden heb. Wat uiteindelijk weer doorgewerkt heeft in vrienden, familie, privé, werk, etc.

Ik gun iedereen een Shiva en van waar ik nu sta, geloof ik er oprecht in dat ik elke uitdaging aan kan omdat ik nu weet hoe ik dat het beste kan doen. En dat heb ik allemaal te danken aan Shiva.

Lees HIER meer over het SPEAK UP coachingsprogramma.

Andere lieve woorden

Niet alleen Samantha heeft haar leven omgegooid naar haar eigen wensen. Lees in de reviews nog meer mooie verhalen van klanten die hun ideale leven ontdekt hebben en daarnaar leven.

Hoe ziet hun leven er nu uit? Wat zijn ze anders gaan doen? Welke keuzes hebben ze gemaakt?


Lees hier de reviews

Winkelwagen